|
|
Post by Luna McFall on Sept 13, 2013 12:10:45 GMT
Post 61 Luna (even een time skipje hoor, weet anders ff niks meer  ) Aantal uren waren al verstreken, de heerlijke geur van pompoen taarten glipte uit de open ramen naar buiten, de stenen oven waren gevuld met vier taarten, genoeg voor de koven en hopelijk ook genoeg voor hun draken vriend. De kinderen waren buiten aan het spelen nadat ze hun ontbijt hadden gehad, Dante was al onderweg naar de herberg. |
|
|
|
Post by Redjna on Sept 17, 2013 9:32:02 GMT
(OOC: het leuke aan RPG's is dat alles kan, dus laat je fantasie de vrije loop  ) Post 62 Mercy Mercy was het helpen na een uurtje of twee beu en verontschuldigde zich bij Luna en Dante. Hij wandelde rustig terug naar zijn hutje aan de rand van het bos. Een vreemd gevoel knaagde aan hem. Twijfelde hij nu of alles wel goed ging komen? Had hij nu echt toegegeven om naar een koven te gaan en omringt te worden met veel magische figuren? Hij vertrouwde het nog altijd langs geen kanten. Snel nam hij zijn bijl en vertrok het bos in, op zoek naar sporen van een magische plaats of andere magische wezens. In eerste instantie vond hij niets, hij bleef dicht bij het dorp en het enige dat hij vond waren sporen van herten, zwijnen en allerlei kleine bosbewoners. Toen hij besloot om verder het bos in te gaan, vond hij veel interressantere aanwijzingen: kleine kuilen waar vroeger kruidenplantjes stonden, paddestoelen waar je zag der er enkelle misten en voetsporen die verder het bos in gingen. Mercy besloot om het spoor te volgen. |
|
|
|
Post by Luna McFall on Apr 7, 2014 10:53:38 GMT
Post 63
Luna keek uit het raam, de zon scheen en het werd redelijk warm vandaag.
Ze plaatste haar hand over haar platte buik, ze glimlachte.
Luna zag haar kinderen buiten spelen met de andere kinderen, ze zag hoe de andere dorpelingen nog bezig waren met de versieringen van het dorp, steeds meer uitgeholde pompoenen werden buiten in de tuinen geplaatst en overal was de geur van eten, het leek een groot feest te worden dit jaar.
Dante was bezig in de herberg, ook daar was de keuken vol op aan het draaien, taarten en andere lekkernijen werden gemaakt, het was nu al erg druk en vele tafels waren al bezet met gasten die kwamen voor het speciale Halloween ontbijt.
|
|
|
|
Post by Redjna on May 2, 2014 10:50:55 GMT
Post 64 Mercy
Na een lange tijd vond Mercy een open plek waar verschillende voetsporen te vinden waren. Er was verder niets verdachts aan de plek. Mercy snapte er niets meer van. Eerst waren er voetsporen, dan plots niets meer. Alsof de mensen die hier liepen plots verdwenen waren.
Hij voelde zich niet meer op zijn gemak en draaide zich om om terug naar zijn hutje te begeven. Toen bedacht hij zich plots. Het was lang geleden dat hij nog eens gevlogen had en de draak in hem werd een beetje onrustig. Met een glimlach kleedde hij zich uit, transformeerde met redelijk veel lawaai en schoot zonder na te denken recht de lucht in...
|
|
|
|
Post by Luna McFall on Jun 13, 2014 8:49:04 GMT
Post 65 Luna
Uren waren verstreken en Luna was al klaar met het bereiden van de taarten en ander lekkernijen. Ze had zo een zin in vanavond dat ze niet kon wachten om weg te gaan naar de koven.
Dante was druk bezig in de herberg met het bedienen van zijn gasten. De kinderen werden opgehaald door Luna's vrienden, hun waren gewone mensen die alles over Dante en Luna wisten, en weten dus ook waar Luna heen gaat en waar Dante nu is. Zij zorgden voor de kinderen als hun bezig waren met paranormale praktijken.
Luna wachtte nu op haar draken vriend Mercy, die graag mee wilde naar de koven, misschien ontmoette hij daar wel een leuk meisje dat hem kon kalmeren, Luna had al een meisje in gedachte die dat kon doen, zij kon iedereen kalmeren, hoe kwaad ze ook waren en hoe onrustig dan ook, zij wist de innerlijke kalmte en harmonie weer terug te keren. Luna glimlachte, ze keek er zo naar uit om te dansen.
|
|
|
|
Post by Redjna on Jun 23, 2015 10:46:16 GMT
Post 66 Mercy
Na een tijdje rustig rondgevlogen te hebben, was de draak weer wat rustiger geworden. Hij landde terug op de plek waar hij zijn kleding had achtergelaten, transformeerde terug in zijn mensengedaante en kleedde zich terug aan. Na een rustige wandeling terug naar het dorp te hebben gemaakt, realiseerde hij zich dat hij zijn bijl nog bij had.
"Het is niet erg om met een bijl naar een koven te gaan." dacht hij.
Toen hij terug bij de herberg was, kwam hij binnen langs de voordeur, begaf zich meteen naar Dante die druk aan het bedienen was, legde zijn bijl rustig op een tafel neer en zei: "Ik ben er klaar voor."
|
|
|
|
Post by Luna McFall on Oct 27, 2015 9:54:39 GMT
Post 67 Luna
Dante keek op bij het horen van Mercy's stem terwijl hij een mok met warme honingwijn op de tafel zette met een bord belegd brood voor een van de gasten. Hij keek de man vriendelijk aan en had een glimlach op zijn mondhoeken.
''Klaar om met Luna weg te gaan?'' vroeg Dante, door de drukte was hij er met zijn hoofd niet helemaal bij en wist niet zeker wat Mercy precies bedoelde. Dat hij klaar was om met Luna naar de koven te gaan of dat hij klaar was voor iets anders.
|
|
)
)
Allé, ik doen da toch ni. 
in Fantasy kan voor mij alles.