|
Post by zora on Sept 17, 2013 9:47:12 GMT
Post 60 Zora Zora zat aan een vuurtje te wachten tot haar konijn gaar was. Ze had honger en had voor de rest van de dag nog niet veel gegeten. Met haar ogen dicht begon ze zich te concentreren. De kracht van het kristal dat ze aan het jongetje had gegeven was nog steeds sterk. Hij was nog steeds in de stad en het werd tijd voor fase twee. Elk kind wilt graag cadeautjes en dat was wat Zora aan de jongen zou geven. In één van de dorpjes waar ze was doorgereisd, had ze een kleine dolk gekocht, het lemet was zwart en bevatte duistere magie, één enkel krasje en het zou een pijnlijke dood veroorzaken. Zora had de magie zo veranderd dat de drager van de dolk imuum was voor zijn aanraking zodat de jongen niet per ongeluk zelf de dood ging. Ze nam een klein briefje en begon erop te schrijven: Mijn liefste jongen, Je weet niet wie ik ben maar je kan me geloven dat ik het beste met je voor heb. Hier heb je een magische dolk, een cadeautje van mij voor jou. Ik hoop dat het je beschermt in deze gevaarlijke wereld. Graag zou ik je ontmoeten, maar ik denk niet dat je nieuwe mama dat zo leuk zou zijn. Als je je afvraagt wie ik ben: ik ben jou tante Zora. Ik hoop dat we elkaar snel ontmoeten. Dikke kus van je liefste tante. Ze gaf het aan een kleine demoon die onzichtbaar kon worden. Hij spurtte er vliegensvlug vandoor om het pakje op het bed van Borgje te gaan leggen.
|
|
|
Post by Luna McFall on Apr 7, 2014 10:38:31 GMT
Post 61
Onderweg dacht Luna aan Borgje, was ze te streng? had Dante gelijk? ze voelde zich schuldig over haar uitbarsting tegen over Borgje, hij is nog maar een kind, ze slaakte een zucht. Ze moest haar excuses aan hem bieden zodra ze thuis was.
Luna liep met de opper heks naar de grot, de wandeling was lang maar ze wisten de weg en waren er redelijk snel, ze liepen zo snel ze konden. Eenmaal aangekomen, wachten ze op de andere heksen die ook onderweg naar de grot waren.
|
|
|
Post by Redjna on May 5, 2014 11:28:06 GMT
Post 61 Borgje
Borgje werd wakker door een geluid in de kamer. Hij zag niets maar voelde dat er een pakje met een briefje op het bed lag. Hij las snel het briefje. "Heb ik een tante?" dacht hij. Even twijfelde hij wat hij moest doen maar de gedachte om een echte familie te hebben was onweerstaanbaar. Rustig maakte hij het pakje open en zag naar het prachtige mesje. Er kwam een zwarte gloed af, het zag er zo mooi uit. Hij wist dat hij dit niet tegen mama kon zeggen. Ze zou het mesje afpakken. Maar een magisch mes kon wel goed van pas komen. Als mama Redjna echt zou willen dood doen, kon hij Redjna hiermee goed beschermen. Hij besloot om het mesje tussen zijn broeksriem te steken en te zorgen dat zijn shirt er altijd over kwam zodat niemand het zou zien. Als hij echt een tante had, had hij familie. ECHTE familie. Als mama dan weer kwaad werd, kon hij altijd bij zijn nieuwe tante gaan wonen. En in de brief stond dat ze hem wou zien. "Kon ik nu maar iets terug sturen." zei Borgje hardop.
De kleine demoon zat aan het raampje te luisteren naar Borgje. Hij kon onmogenlijk met hem praten dus spurtte hij terug het bos in om verslag uit te brengen aan zijn meesteres. Ze zal weer heel blij zijn met het nieuws...
|
|
|
Post by Luna McFall on Jun 13, 2014 8:40:44 GMT
Post 62 Luna
Na uren wandelen kwamen ze eindelijk bij de grot, paar andere heksen stonden daar al te wachten. Zij waren waarschijnlijk al in het bos toen de raaf de brieven de brieven rond brachten. Luna en de opper heks liepen de grot binnen, het was er koud en vochtig. Het zag er akelig en eng uit, maar hun waren dit gewend, voor hun was het niet meer eng.
''Wat is er aan de hand?'' vroeg een van de heksen, zij was klein van stuk en had witblond haar, zij was de jongste van de heksen, maar 17 jaar oud. Oorspronkelijk mocht zij nog niet bij de koven gezien haar leeftijd maar omdat ze zo sterk en goed was, en een dochter van een ander lid van de koven mocht ze er bij komen.
''Ik vertel jullie wat ik gezien heb nadat de andere hier ook zijn.'' Sprak Luna, ze ging zitten. Ze zag er vermoeid en bezorgd uit, iets vertelde haar dat er iets ernstig ging gebeuren en dat Borgje er mee te maken had, ze maakte zich erge zorgen om hem.
|
|
|
Post by zora on Jun 29, 2015 10:59:27 GMT
Post 63 Zora
De demoon kwam opgewonden terug aanlopen. Haar mondhoeken gingen zachtjes naar boven. Dit betekende alvast goed nieuws. Nadat het demoontje verslag had uitgebracht, gaf ze hem de overschat van haar gebraden konijntje en dacht na over haar volgende zet. "Dus hij wil me ook ontmoeten. Dan zal ik maar een wolf in schaapskleren moeten maken om hem te lokken." Uit een verborgen zakje in haar jurk nam ze een klein donkerpaars boekje. Daar stonden de spreuken in de ze van de Zwarte Heerser had gekregen om haar demonen op te roepen. Ze bladerde er snel door en toen ze de correcte spreuk had gevonden, nam ze haar ceremonieel mes en begon duistere tekens in de grond te tekenen terwijl ze een hymne zong. Terwijl dit allemaal gebeurde, namen de schaduwen van het bos in dikte toe tot er nergens een sprankje licht te bespeuren viel. De tekens werden geschreven in een cirkel en telkens ze klaar was met een teken, steeg er een paarse wolk op van de grond. Het gras en de bomen rond haar, verdorde in enkele seconden. Toen de cirkel met tekens klaar was begon Zora harder te zingen tot ze bijna aan het roepen was. Een zwarte tornade steeg op vanuit de grond en knalde een paar seconden uit elkaar. Toen de lucht terug wat helder begon te worden, stond er een kleine witte hond haar aan te staren. Een normale mens zou niets verdachts vinden aan de hond. Maar als je wat beter keek, zag je dat de schaduw van de hond vreemde vormen bezat en dat er een duistere gloed in de ogen zat. Zora knielde neer en liet haar hand over het hoofd van de hond gaan. "Ga naar Borgje en zeg dat zijn tante je gestuurd hebt. Zorg ervoor dat hij met je mee komt. Hij woont in het dorp bij een heks en een weerwolf. Zie dat zij je niet zien. Ga en je zult rijkelijk beloond worden." De bek van de hond veranderde in een akelige grijns en met een honingzoete stem zei hij: "Uw wens is mijn bevel, meesteres ... "
|
|
|
Post by Luna McFall on Oct 27, 2015 11:00:32 GMT
Het duurde even maar toen alle heksen aangekomen waren gingen met zijn alle op de grond zitten in een kring, her en der stonden grote witten kaarsen en kandelaren in de grot die de omgeving verwarmde en verlichtte. Luna liet een deel van het praten aan de opper heks over en toen het om de details ging om wat Luna mee heeft gemaakt eerder die avond, kwam zij aan het woord. Ze vertelde over de kwaadaardige heks en de demonen die ze gestuurd heeft om hen te vermoorden.
|
|